Sztuka wielkiej cierpliwości

Opieka nad osobą chorą na Alzheimera jest bardzo trudna. Nawet, jeżeli podopiecznym jest osoba nam bliska, to pod wpływem choroby zmienia się ona tak bardzo, że trudno przewidzieć jej zachowania.

Cierpiący na tę bezwzględną chorobę czują się zagubieni, wyobcowani, brakuje im poczucia bezpieczeństwa, dlatego jedną z najważniejszych rzeczy jest zapewnienie im komfortu psychicznego. Opiekun takiego chorego musi mieć świadomość zmienności jego nastrojów – chory czasem popada w apatię, innym razem jest nadmiernie pobudzony. Cierpiący na Alzheimera są też często płaczliwi, smutni i zagubieni. Ich niezrozumiałe dla zdrowego człowieka zachowania wynikają z tego, że chorym przytrafiają się urojenia. Bardzo ważne jest otoczenie, w jakim przebywa chory. Jego mieszkanie powinno być tak urządzone, by czuł się tam komfortowo i bezpiecznie. Powinno być jak najbardziej funkcjonalne i pozbawione zbędnych przedmiotów, którymi chory mógłby zrobić sobie krzywdę. Chory na Alzheimera również potrzebuje własnej przestrzeni i prywatności. Dobrym rozwiązaniem jest miejsce, w którym będzie się czuł komfortowo – gdzie uspokoi nerwy, skupi myśli. Wygodny fotel czy sofa i przyjemne, ciepłe światło lampy da mu chwilę wytchnienia. W zaawansowanym stadium choroby, cierpiący na Alzheimera prawdopodobnie przestanie panować nad swoimi potrzebami fizjologicznymi i je sygnalizować, dlatego lepiej usunąć z mieszkania dywany, wykładziny i inne trudne do wyczyszczenia elementy wyposażenia. Postępowanie z chorym na Alzheimera trzeba dostosować do jego zmieniających się nastrojów. Jeżeli jest nadmiernie pobudzony, nie potrafi usiedzieć na miejscu, zachowuje się agresywnie lub lękliwie, należy najpierw spróbować ustalić przyczynę jego zachowania i jeżeli to możliwe, w przyszłości ją wyeliminować. Niezbędne może być w takiej sytuacji podanie choremu środków farmakologicznych, ale tylko takich, które przepisze lekarz. Opieka nad chorym na Alzheimera często nie kończy się wraz z zachodem słońca, chorzy ci bowiem cierpią na bezsenność. Zanim opiekun zdecyduje się na podanie podopiecznemu tabletek na sen, powinien zwrócić uwagę, czy nie pije on za dużo kawy, albo nie ucina sobie w ciągu dnia drzemek, która prowadzą do bezsenności. Chorzy na Alzheimera często nie przestrzegają społecznych norm i opieka nad nimi wymaga wiele cierpliwości i zrozumienia. Dlatego opiekun musi też pamiętać o sobie – nie będzie bowiem mógł odpowiednio zaopiekować się chorym, jeżeli sam będzie wyczerpany psychicznie, niewyspany i zestresowany.